مختصری در رابطه با توپولوژی

الگوی هندسی استفاده شده جهت اتصال کامپیوترها ، توپولوژی نامیده می شود. توپولوژی انتخاب شده برای پیاده سازی شبکه ها، عاملی مهم در جهت کشف و برطرف نمودن خطاء در شبکه خواهد بود. انتخاب یک توپولوژی خاص نمی تواند بدون ارتباط با محیط انتقال و روش های استفاده از خط مطرح گردد. نوع توپولوژی انتخابی جهت اتصال کامپیوترها به یکدیگر ، مستقیما بر نوع محیط انتقال و روش های استفاده از خط تاثیر می گذارد.

● تقسیم بندی بر اساس توپولوژی :

الگوی هندسی استفاده شده جهت اتصال کامپیوترها ، توپولوژی نامیده می شود. توپولوژی انتخاب شده برای پیاده سازی شبکه ها، عاملی مهم در جهت کشف و برطرف نمودن خطاء در شبکه خواهد بود. انتخاب یک توپولوژی خاص نمی تواند بدون ارتباط با محیط انتقال و روش های استفاده از خط مطرح گردد. نوع توپولوژی انتخابی جهت اتصال کامپیوترها به یکدیگر ، مستقیما بر نوع محیط انتقال و روش های استفاده از خط تاثیر می گذارد. با توجه به تاثیر مستقیم توپولوژی انتخابی در نوع کابل کشی و هزینه های مربوط به آن ، می بایست با دقت و تامل به انتخاب توپولوژی یک شبکه همت گماشت . عوامل مختلفی جهت انتخاب یک توپولوژی بهینه مطرح می شود.
مهمترین این عوامل بشرح ذیل است :

▪ هزینه :

هر نوع محیط انتقال که برای شبکه LAN انتخاب گردد، در نهایت می بایست عملیات نصب شبکه در یک ساختمان پیاده سازی گردد. عملیات فوق فرآیندی طولانی جهت نصب کانال های مربوطه به کابل ها و محل عبور کابل ها در ساختمان است . در حالت ایده آل کابل کشی و ایجاد کانال های مربوطه می بایست قبل از تصرف و بکارگیری ساختمان انجام گرفته باشد. بهرحال می بایست هزینه نصب شبکه بهینه گردد.

▪ انعطاف پذیری :

یکی از مزایای شبکه های LAN ، توانائی پردازش داده ها و گستردگی و توزیع گره ها در یک محیط است . بدین ترتیب توان محاسباتی سیستم و منابع موجود در اختیار تمام استفاده کنندگان قرار خواهد گرفت . در ادارات همه چیز تغییر خواهد کرد. ( لوازم اداری ، اتاقها و ... ) . توپولوژی انتخابی می بایست بسادگی امکان تغییر پیکربندی در شبکه را فراهم نماید. مثلا ایستگاهی را از نقطه ای به نقطه دیگر انتقال و یا قادر به ایجاد یک ایستگاه جدید در شبکه باشیم .
سه نوع توپولوژی رایج در شبکه های LAN استفاده می گردد :
۱ BUS.
۲ STAR.
۳ RING.

● توپولوژی BUS :

یکی از رایجترین توپولوژی ها برای پیاده سازی شبکه های LAN است . در مدل فوق از یک کابل بعنوان ستون فقرات اصلی در شبکه استفاده شده و تمام کامپیوترهای موجود در شبکه ( سرویس دهنده ، سرویس گیرنده ) به آن متصل می گردند.

● مزایای توپولوژی BUS:

۱) کم بودن طول کابل :
بدلیل استفاده از یک خط انتقال جهت اتصال تمام کامپیوترها ، در توپولوژی فوق از کابل کمی استفاده می شود.موضوع فوق باعث پایین آمدن هزینه نصب و ایجاد تسهیلات لازم در جهت پشتیبانی شبکه خواهد بود.
۲) ساختار ساده :
توپولوژی BUS دارای یک ساختار ساده است . در مدل فوق صرفا از یک کابل برای انتقال اطلاعات استفاده می شود.
۳) توسعه آسان :
یک کامپیوتر جدید را می توان براحتی در نقطه ای از شبکه اضافه کرد. در صورت اضافه شدن ایستگاههای بیشتر در یک سگمنت ، می توان از تقویت کننده هائی به نام Repeater استفاده کرد.

● معایب توپولوژی BUS :

۱) مشکل بودن عیب یابی :

با اینکه سادگی موجود در تویولوژی BUS امکان بروز اشتباه را کاهش می دهند، ولی در صورت بروز خطاء کشف آن ساده نخواهد بود. در شبکه هائی که از توپولوژی فوق استفاده می نمایند ، کنترل شبکه در هر گره دارای مرکزیت نبوده و در صورت بروز خطاء می بایست نقاط زیادی بمنظور تشخیص خطاء بازدید و بررسی گردند.

۲) ایزوله کردن خطاء مشکل است :

در صورتیکه یک کامپیوتر در توپولوژی فوق دچار مشکل گردد ، می بایست کامپیوتر را در محلی که به شبکه متصل است رفع عیب نمود. در موارد خاص می توان یک گره را از شبکه جدا کرد. در حالتیکه اشکال در محیط انتقال باشد ، تمام یک سگمنت می بایست از شبکه خارج گردد.

۳) ماهیت تکرارکننده ها :

در مواردیکه برای توسعه شبکه از تکرارکننده ها استفاده می گردد، ممکن است در ساختار شبکه تغییراتی نیز داده شود. موضوع فوق مستلزم بکارگیری کابل بیشتر و اضافه نمودن اتصالات مخصوص شبکه است .
در یک شبکه خطی چندین کامپیوتر به یک کابل به نام BUS متصل می شود. در این توپولوژی رسانه انتقال بین کلیه کامپیوتر ها مشترک است. توپولوژی BUS از متداولترین توپولوژی هاست که در شبکه های محلی مورد استفاده قرار می گیرد.
توپولوژی یا همبندی یک شبکه تعیین کننده شیوه کابل کشی اتصال کامپیوترهاست. این توپولوژی (همبندی) معمولاً نوع کابل مورد استفاده را نیز تعیین می کند.
توپولوژی های شبکه دارای انواع زیر است:

۱) توپولوژی : BUS

در یک شبکه خطی چندین کامپیوتر به یک کابل به نام BUS متصل می شود. در این توپولوژی رسانه انتقال بین کلیه کامپیوتر ها مشترک است. توپولوژی BUS از متداولترین توپولوژی هاست که در شبکه های محلی مورد استفاده قرار می گیرد. سادگی، کم هزینه بودن و توسعه آسان این شبکه از نقاط قوت توپولوژی BUS می باشد. ضعف عمده این شبکه این است که اگر کابل اصلی Back bone که پل ارتباطی بین کامپیوتر های شبکه است، قطع شود، کل شبکه از کار خواهد افتاد.

۲) توپولوژی رینگ - حلقوی:

در توپولوژی باس کامپیوتر ها توسط یک رشته سیم به یک دیگر متصل می شوند که آغاز و پایان آن سیستم توسط یک مقاومت ۵۰ اهمی بسته شده است. در توپولوژی رینگ به جای بستن دو سر سیم آن ها را به یک دیگر وصل نموده و تشکیل یک حلقه می دهند. این توپولوژی تمامی مزایا و معایب باس را دارد با این تفاوت که کنترل مقاومت سیم استوار تر بوده و اتصال آغاز و پایان سیم گاهی اوقات به دلیل فاصله زیاد دو سر سیم مشکل ساز می گردد.

۳) توپولوژی هیبریدی:

سیستمی که از ترکیب حالت باس و ستاره ای پدید می آید هیبریدی نام دارد.
در این حالت برخی از مسیر های شبکه به صورت باس و برخی دیگر به صورت ستاره ای می باشند. معمول ترین طرح آن، اتصال هاب ها به صورت باس و اتصال کامپیوتر ها به صورت ستاره ای به هاب مربوط به خودشان می باشد.

۴) توپولوژی ستاره ای:

شبکه های متوسط و بزرگ اغلب از توپولوژی ستاره ای استفاده می کنند. در این پیکر بندی از کابل و سخت افزار بیشتری استفاده می شود اما مدیریت آن آسان تر و احتمال خرابی آن کمتر است. کابل مورد استفاده توپولوژی ستاره ای اترنت کابل زوج بهم تابیده بدون حفاظ است. در پیکر بندی ستاره ای هر کامپیوتر به یک هاب متصل می شود. یک سر کابل به کارت شبکه یک کامپیوتر متصل می شود و سر دیگر آن به هاب که نقطه اتصال مرکزی کابل کشی شبکه را نزد هم می کند متصل می شود. هاب ها به اندازه های مختلف عرضه می شوند و مدل های پیشرفته آن ها می تواند خطا های موجود در سیگنال ها را تقویت کند. آماده سازی توپولوژی ستاره ای آسان است و عیب یابی در آن آسان تر از شبکه باس است چرا که یک کابل آسیب دیده فقط به روی یک کامپیوتر تأثیر می گذارد و از طرف دیگر کابل زوج بهم تابیده معمولاً گرانتر از کواکسیال است. توپولوژی ستاره ای به کابل بسیار زیاد و یک هاب نیاز دارد. همه این ها به بالا رفتن هزینه شبکه منجر می شود با این مزیت که این روش بسیار مفید است.
منبع: www.krcom.blogfa.com
/ن